Η σύγχρονη εκδοχή του Μπάντζι τζάμπινγκ ως ψυχαγωγικό άθλημα , έχει τις ρίζες του σε μία αρχαία τελετουργία ,η οποία σκόπευε να αναδείξει την παλικαριά και το σθένος το άλτη. Εδώ και αιώνες οι νέοι της Δημοκρατίας του Βανουάτου,ένα αρχιπέλαγος της Μελανησίας, βουτούν στο κενό από ψηλούς πύργους που φτάνουν ως και τα 30 μέτρα,υποβασταζόμενοι από κληματίδες που είναι δεμένες στα πόδια τους. Αν οι υπολογισμοί είναι σωστοί ο άλτης περνάει ξυστά από τη γή. Αν δεν είναι τότε..........ρήξεις του αμφιβληστροειδούς , κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και.............
Στη δύση το εισήγαγαν οι αθλητές των ομίλων επικίνδυνων σπορ του Λονδίνου και της Οξφόρδης ,πιστοί στην άποψη οτι όσο πιο ριψοκίνδυνο είναι ένα σπορ τόσο πιό απολαυστικό.Ετσι οι σύγχρονοι jumpers ρίχνονται στο κενό και αιωρούνται ελεύθεροι απο κάθε περιορισμό και δέσμευση και επαναφέρονται στην αρχική τους κατάσταση ,νοιώθοντας τυχεροί που άντεξαν και αυτοί........και το σχοινί.
