Οταν ο Τζάκ Κέρουακ και ο Αλεν Γκίνσμπεργκ πρωτοετείς στο Columbia University δραπέτευσαν από την αδιαφορία της Νέας Υόρκης και ένωσαν τις δυνάμεις τους με το San Francisco Renaissance- ένα κίνημα ποιητών που ξεκίνησε από τον ποιητή και λογοτεχνικό κριτικό Κένεθ Ρέξροθ -η γενιά των μπιτ απέκτησε τη δική της φωνή.
Ακολουθούσε δικό της ύφος γραφής -σύντομο, κοφτό και ζωντανό.Βίβλος ήταν το "Στο δρόμο" (1957) του Κέρουακ και οργισμένος εθνικός της ύμνος ήταν " Το ουρλιαχτό"(1958) του Γκίνσμπεργκ. Οντας συγγραφέας και ο ίδιος , ο Λόρενς Φερλινγκέτι έγινε ο προστάτης και εκδότης των μπιτ και σήμερα η εποχή τους ζεί στο City Lights Bookstore του North Beach.
Οι μπιτ συχνά μιλούσαν για μιά ζωή μακριά από τις δεσμεύσεις των κοινωνικών συμβάσεων,μία ζωή εμπνευσμένη από την αυθόρμητη δημιουργικότητα και όχι την απληστία και τη φιλοδοξία
Στον Κέρουακ αποδίδεται συνήθως η δημιουργία του όρου" Γενιά των Μπιτ" τον οποίο έπλασε ακούγοντας τον ποιητή Χέρμπερ Χάνκε να λέει"man i am beat "( φίλε μου είμαι ξεθεωμένος)
