ΑΛΛΑ ΑΝΤ΄ΑΛΛΩΝ------------ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ

Μακροχρόνιες μελέτες πάνω στη συμπεριφορά των λιονταριών, τα οποία θεωρούνται οι" κορυφαίοι κυνηγοί της σαβάνας" δίνουν την εικόνα μιάς κοινωνίας αιλουροειδών που δεν λειτουργεί μόνο σύμφωνα με το γενετικό ένστκτο αλλά και με την λογική. Αυτό γίνεται φανερό από τον τρόπο που συνεργάζονται σε θέματα κυνηγιού και αναπαραγωγής. Ως προς το κυνήγι,τα μέλη της αγέλης συνεργάζονται μόνο εφόσον θεωρούν οτι υπάρχει ανάγκη για βοήθεια και όταν η πείνα υπερνικά τον κίνδυνο τραυματισμού στη μάχη. Η δε λεία μοιράζεται πάντα γενναιόδωρα. Στο θέμα της αναπαραγωγής, κάθε θηλυκό μέλος της αγέλης έχει ίσα δικαιώματα. Οι λέαινες της ίδιας οικογένειας 

συγχρονίζουν τις γεννήσεις των μικρών και μοιράζονται τα καθήκοντα θηλασμού, ανατροφής και κυνηγιού.Αυτό όμως που εντυπωσιάζει περισσότερο από όλα είναι οτι τα λιοντάρια δεν πραγματοποιούν μεταξύ τους επιδείξεις επιβολής και κυριαρχίας. Ισως επειδή, γνωρίζοντας πολύ καλά την δύναμη τους  προτιμούν να τη σέβονται και να την θέτουν στην υπηρεσία της αγέλης, απο το να την επιδεικνύουν   

ΑΛΛΑ ΑΝΤ΄ΑΛΛΩΝ----------------ΔΡΥΙΔΕΣ

Οι Δρυίδες που σύχναζαν στα δάση από βελανιδιές, ασκώντας  χρέη ιερεών, δασκάλων και κριτών εξακολουθούν μέχρι σήμερα να διατηρούν το μυστήριο και τη γοητεία τους.

Η μυστική γνώση που ισχυρίζονταν ότι κατείχαν ήταν αποτέλεσμα της μαθητείας τους σε ειδικές σχολές που υπήρχαν στις κοινότητες τους. Οι σχολές αυτές περιέλαμβαναν τρία ξεχωριστά τμήματα.Το κατώτατο τμήμα ήταν εκείνο των Ωοειδών .Οι Ωοειδείς ήταν ντυμένοι με πράσινα ρούχα, το δρυιδικό χρώμα της μάθησης και έπρεπε να γνωρίζουν ιατρική, αστρονομία και ποίηση.Το δεύτερο τμήμα ήταν εκείνο των Βάρδων.Τα μέλη τους φορούσαν γαλάζια ρούχα που συμβόλιζαν την αρμονία και την αλήθεια.Το ανώτερο τμήμα ήταν οι Δρυίδες. Το ιδιαίτερο καθήκον τους ήταν καθαρά θρησκευτικό και ντύνονταν πάντα στα λευκά, σύμβολο της αγνότητας αλλά και το χρώμα με το οποίο συμβόλιζαν τον ήλιο.

Δυστυχώς η διδασκαλία τους δεν μας είναι γνωστή αφού μεταδιδόταν μόνο προφορικά. Οι αρχαίοι Βρετανοί , οι Γαλάτες και  γενικότερα οι  Κέλτες δεν άφησαν παρά ελάχιστα γραπτά στοιχεία και έτσι οι Δρυίδες δεν κληροδότησαν σχεδόν τίποτα  στα αρχεία της ιστορίας .Ετσι σιγά -σιγά οι Δρυίδες ξέχαστηκαν η σχεδόν ξεχάστηκαν........... μέχρι τη στιγμή που  ο Αστερίξ και ο Οβελίξ ανέλαβαν το χρέος να διατηρήσουν στη μνήμη μας αυτή τη ξεχωριστή κάστα των ανθρώπων,  που είχαν τη δύναμη να προβλέπουν το μέλλον,να θεραπεύουν αλλά και να τιμωρούν.         

ΑΛΛΑ ΑΝΤ 'ΑΛΛΩΝ-----------------ΜΠΙΣΚΟΤΑ

Η λέξη μπισκότο μας έρχεται απο τα λατινικά, συγκεκριμένα απο την ένωση του προθέματος  bis ( δις , δύο φορές )και coctus (ψημένος). Αναφέρεται στην αρχαία συνήθεια να ξαναψήνεται το ψωμί για να διατηρείται περισσότερο καιρό και να μπορεί να καταναλωθεί στα μεγάλα θαλάσσια ταξίδια.

Αυτός ο τρόπος παρασκευής ίσχυε στο παρελθόν γιατί τα σημερινά μπισκότα , χρειάζονται μόλις 30 λεπτά για να ψηθούν και δεν περιμένουν τα μεγάλα ταξίδια για να μας φανούν χρήσιμα και απολαυστικά...μας συνοδεύουν με τις ποικίλες γεύσεις τους όλη μέρα- κάθε μέρα