Το ρέικι είναι μία τεχνική τοποθέτησης των χεριών με στόχο τη διοχέτευση ζωτικής ενέργειας προς τους άλλους .Εμπεριέχει τα χαρακτηριστικά πολλών παραδοσιακών τεχνικών που επικαλούνται την ενέργεια των χεριών. Το ρέικι δημιουργήθηκε στην αρχή του 20ού αιώνα από τον Ιάπωνα Μικάο Ουσούι (1865-1926) και εμπνέεται κυρίως από τον Βουδισμό, καθώς μία από τις διαστάσεις του είναι η συμπόνια και το δώρο της ανιδιοτελούς αγάπης. Επηρεάστηκε επίσης από τον Ταοισμό Ο Τσουζίρο Χαγιάσι που χρίστηκε δάσκαλος από τον Ουσούι, δόμησε τη διδασκαλία του ρέικι και ανέπτυξε τη θεραπευτική του διάσταση.. Η λέξη ρέι στα ιαπωνικά σημαίνει σύμπαν, ενώ η λέξη κι σημαίνει τη ζωτική ενέργεια- ρέικι λοιπόν είναι η συμπαντική ζωτική ενέργεια. Ο ειδικός φέρνει σε επαφή αυτή την πανταχού παρούσα ενέργεια με τη ζωτική ενέργεια του ατόμου , το οποίο βρίσκεται ξαπλωμένο μπροστά του προκειμένου να το ανακουφίσει από διάφορες ενοχλήσεις .Ο ειδικός τοποθετεί τα χέρια του σε 12 θέσεις- 4 στο κεφάλι, 4 πάνω στην μπροστινή πλευρά του σώματος και 4 στα κάτω μέρη του σώματος .Η τοποθέτηση των χεριών είναι ασφαλής και η επαφή προκαλεί μία αίσθηση ζεστασιάς και χαλάρωσης.
